Wij gaan in gesprek met Isabelle Dierckx over de kracht van creativiteit. Zij is beeldende therapeut en de oprichter en drijvende kracht van StudioDNA.

Creativiteit in het zoeken naar eigen oplossingen

‘Voor mij gaat creativiteit over: wat heb je nodig?  Trachten een oplossing te bedenken in situaties waar je ergens tegenaan loopt. Een uitvinding maken in beeld, drama, woord, … Het gaat over het zoeken naar een oplossing, een eigen uitvinding. 

Muziek, beeld, dans, drama dat zijn uitdrukkingsvormen, maar dat zijn er ook maar enkele. Creativiteit kan  in principe in alles, het gaat over mengen, experimenteren,… Als jij de vonk voelt met jezelf dan klopt het. Mensen kunnen in heel alledaagse dingen het contact met de ander aangaan waarbij ze zich veilig voelen en waarbij je de ruimte krijgt via de ander om jezelf verder te ontwikkelen. Ontwikkelen gaat over groeien, mogelijkheden creëren om het leven, met zijn vele vereisten, verder te leven. Het gaat over de kwaliteit van leven zo hoog mogelijk te maken en het lijden zo klein mogelijk. 

Wij als beeldend therapeuten hanteren daar een medium voor, het beeld. De creatieve therapeut belicht een andere insteek dan de meer reguliere insteken zoals bv. verbale therapie. Het gaat voor mij over jezelf trachten heruit te vinden in: wie ben ik, wat wil ik. Het gaat over een perspectief ontwikkelen.

 Via het contact met het medium, de vitality effects, het resoneren met je lichaam. Terug naar de basis, om terug tot jezelf te komen en vandaar in neutraal, opnieuw naar mogelijkheden zoeken.Het  is iets procesmatigs. Het gaat over iets in die cultuur zetten, binnen die transitionele ruimte bouwen.’

De vrijheid van het mogen onderzoeken, spelen en experimenteren

We gaan in ons gesprek naar de ervaringen van Isabelle zelf en op welke manier creativiteit in haar leven een rol speelt.  ‘Het komt voor mij meer vanuit mijn opvoeding denk ik, ik voelde niet veel ruimte voor eigen creativiteit.  Er waren veel overtuigingen rond prestatie en er was weinig speelruimte binnen mijn gezin van herkomst.  Hierdoor was het vrij spelen heel moeilijk en eigenlijk kan ik hier soms nog steeds moeite mee hebben. Ik werd wel heel sterk geboeid door het theater en het kindertheater. Mijn grootmoeder ging met ons naar het kindertheater en dit vond ik erg fijn. Ik werd getriggerd door het spel dat zich voor mij afspeelde. Ook ben ik naar de academie gegaan op latere leeftijd en ik voelde heel sterk dat ik intuïtief getrokken werd naar djembe spelen, tekenschool volgen, workshops volgen. Omdat daar dat intuïtieve en zeer lichaamsgerichte gebeurde, ik kon dat niet onder woorden brengen toen. Door de opleiding beeldende therapie heb ik daar nu wel een veel uitgebreider theoretisch kader voor.  Ik voel dat dit voor mij gezondheid is. Van thuis uit was prestatie heel belangrijk, vanuit de beste bedoeling, maar dit heeft ook een groot effect gehad op mijn verdere ontwikkeling. Er was geen vrijheid op vlak van experimenteren en spel. Ik voelde mij niet vrij. Ik denk dat dit juist mijn drijfveer is geweest om in die creatieve therapie te stappen.  Toevallig het medium beeld omdat dit in ons dorp aanwezig was. 

Het contact met beeldend materiaal, het letterlijk smeren, knoeien. Ik voel me dan echt rustig worden doordat ik contact maak met mezelf.  Ik voel me dan erg verbonden met mezelf, heel naturel.  Het is voor mij levensnoodzakelijk. Ik ervaar het als een zegen dat ik deze weg gevonden heb en gevolgd ben en zeker ook dat ik hier dagdagelijks in mag werken door mijn job.  

De kracht van creativiteit en de waarde van veiligheid

‘Ik geloof dat creativiteit van en voor iedereen is. Mensen worden daarmee geboren, het is deel van het mens zijn. Door de ervaringen in het leven van de mens kan creativiteit serieus geschaad, gekwetst en ondergesneeuwd zijn. Daar gaat het voor mij over in therapie.  Ik wil trachten een veiligheid te creëren waardoor de persoon zich in de mogelijkheid voelt om de creativiteit terug toe te laten.   Terug daar naartoe  gaan. Je mag bestaan voor mij, ik zie jou als mens. Als ik die persoon die veiligheid kan geven, dan denk ik dat die persoon ook die ruimte bij zichzelf kan vinden. Ik denk aan een persoon die de beeldende therapie beschreef, als een ademruimte, dan kan die persoon ademen.’ 

 

‘Creativiteit in de therapie gaat er voor mij dus over om cliënten te begeleiden, te prikkelen, een heel individuele oplossing  te bedenken tussen hen en de dingen waarvoor ze staan. Ik merk dat nog steeds in mijn dagelijks leven, als ik dat bij mensen kan vrijmaken, dat ervaar ik als de kracht van creativiteit.’ 

‘Ik sta niet stil bij wat werkte, maar probeer voortdurend te innoveren, vanuit de creatieve gedachte.’